به گزارش ستاد خبری و رسانه‌ای سی‌ویکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، دکتر کوروش احمدی دیپلمات و تاریخ‌پژوه که سال‌‌‌های زیادی را صرف تهیه‌ی اسناد خلیج فارس بخصوص از منابع اروپایی کرده است، در این نشست گفت: سعی‌مان بر این بود که این اسناد و شواهد به صورت کتاب و به زبان انگلیسی توسط معتبرترین ناشران بین‌المللی منتشر شود تا انعکاس بین‌المللی آن کمکی باشد در جهت حفظ منافع ملی ما در این حوزه.

وی در ادامه با معرفی کتاب «جزایر و سیاست بین‌الملل در خلیج فارس» گفت: در این کتاب بیشتر سعی شده به ریشه‌‌‌های شکل‌گیری بحران بپردازم. در این بین سه عامل بیشتر خودنمایی می‌‌کند اول نقش عثمانی‌‌‌ها بعد از فتح بصره و جزیره‌العرب که از واژه‌ی خلیج بصره، خلیج قطیف و خلیج عربی در مکاتبات استفاده کرده‌اند و هدفی جز تضعیف موقعیت و حاکمیت ایران نداشته‌اند. عامل بعدی موج پان عربیسم در عصر معاصر پس از کودتای عراق و سقوط پادشاهی عراق است که ما شاهد استفاده از واژه‌ی خلیج عربی جهت تقویت ایده‌‌ی پان عربی و هویت‌دهی به آن هستیم.

احمدی ادامه داد: حتی جمال عبدالناصر تا اواسط ریاست جمهوری خود از واژه‌ی اقیانوس اطلس تا خلیج فارس برای محدوده‌ی جامعه عربی استفاده می‌‌کرد و در آخر شاهد نقش پررنگ ولی موذیانه‌ی بریتانیا در تحریک اعراب خلیج و دادن مشروعیت و انتصاب جزایر به شیخ‌نشین‌‌‌ها هستیم ولی در مکاتبات داخلی انگلیسی‌‌‌ها همواره از دریای سرخ با نام خلیج عرب یا دریای عربی یاد شده و از خلیج فارس فقط با عنوان خلیج فارس استفاده شده حتی در موردی، اسناد و مکاتباتی وجود دارد که در یک سند همزمان هر دو دریا به نام دریای عرب (بحر احمر) و پرشین گلف (خلیج فارس) نام برده شده است.

دیپلمات سابق ادامه داد: هدف انگلیس در آغاز کنترل سواحل جزایر و بنادر خلیج فارس بود؛ با توجه به اینکه امور مربوط به خلیج فارس از طریق حکومت انگلیس در هند اداره می‌‌شد نه لندن. آنها جهت اطمینان از امنیت و بازرگانی خود در هند می‌‌خواستند ورودی خلیج فارس به هند را کنترل کنند و تبدیل به نیروی برتر و قدرت درای هژمونی منطقه بشوند. 

سمت جنوبی خلیج فارس هم متعلق به ایران بود

دکتر ایرج افشار سیستانی ضمن گرامیداشت روز خلیج فارس که به مناسبت بیرون راندن پرتقالی‌‌‌ها از خلیج فارس توسط غیورمردان ایران نامگذاری شده است، گفت: از نظر سابقه در قدیمی‌ترین سفرنامه‌‌‌ها سنگ نبشته‌‌‌ها همواره این دریا به نام دریای جم، دریای پارس، و دریای ایران ذکر شده است و اساسا جز این ملتی نبود چراکه سمت جنوبی خلیج فارس هم متعلق به ایران بود که مردمش اکثرا ایرانی بودند و فرهنگ ایرانی، حاکم بود و اساسا مدعی وجود نداشت.

پژوهشگر حوزه‌ی جغرافیای تاریخ و اقوام که بیش از دویست جلد تالیف در این حوزه دارد، ادامه داد: اعراب از اقوام سامی‌نژاد هستند که در اصل در سمت غرب جزیره‌العرب و در سواحل دریای سرخ زندگی می‌‌کردند و با ساحل غربی دریای احمر هم مراودات و مهاجرت‌‌‌هایی داشتند به طوری‌که زبان‌شناسان زبان‌‌‌های عربی، عبری و سودانی را از یک ریشه می‌‌دانند. 

دکتر محمدعلی بهمنی قاجار نیز ضمن معرفی کتاب خود به نام «تمامیت ارضی ایران» گفت: برای تهیه‌ی این کتاب بیشتر از اسناد کمتر منتشرشده‌‌ی سازمان ساواک استفاده شده است و نشان‌دهنده‌ی اعتراف خود شیخ‌نشین‌‌‌ها و سران عرب در مذاکراتی به نام خلیخ فارس است و می‌‌گفتند صحبت‌‌‌های رسانه‌ای ما بیشتر جهت عقب نماندن از موج پان عربیسم داشته است.

کارشناس حقوق بین‌الملل، فتنه‌ی عربی نامیدن خلیج فارس را بخشی از جنگ نیابتی غرب علیه ایران دانست و گفت: بعد از اینکه قدرت‌‌‌های فرامنطقه‌ای وارد خلیج فارس شدند چون قدرت منطقه در دست ایران بود، آنها به دنبال تسلط بر منطقه هستند و همواره از نیروهای کوچک مستقر در منطقه برای به چالش کشیدن و مستهلک کردن قدرت ایران به صورت‌‌‌های مختلف استفاده کرده‌اند در نتیجه کلیه‌ی سواحل جنوب خلیج که روزی بخشی از نظام فرهنگی و حتی اداری و دیوانی ایران بودند از عمان تا شیخ‌نشین‌‌‌ها از ایران جدا کرده و سعی در قطع حاکمیت ایران از جزایر خلیج فارس و حتی تجزیه‌ی بنادر مهمی مثل بندرعباس را هم دارند. 

سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «نه به کتاب نخواندن» از تاریخ 12 تا 22 اردیبهشت ماه در مصلای امام خمینی (ره) برگزار می‌شود.