در سرای اهل قلم مطرح شد

بازنویسی، آذریزدی و یارشاطر را به ذهن می آورد

1393/02/16-14:19

حميد رضا نويدي مهر در نشست تخصصي بازنويسي ضرورت بازتوليد متون كهن ادب فارسي در دوران معاصر گفت: پيشينه بازنويسي در ايران به سال 1330 بازمي گردد و اين بازنويسي ما را به ياد كساني مانند مهدي آذريزدي و شمس الملوك مصاحف يا احسان يار شاطر مي اندازد.

به گزارش ستاد خبري سرای اهل قلم بيست و هفتمين نمايشگاه بين المللي كتاب تهران نشست تخصصي ضرورت بازتوليد متون كهن ادب فارسي در دوران معاصر عصر دوشنبه 15 ارديبهشت ماه با حضور حميد رضا نويدي مهر، محمد رضا يوسفي و مهديه الهي قمشه اي در سراي اصلي اهل قلم برگزار شد.

الهي قمشه اي يكي از كارشناسان حاضر در اين نشست اظهار كرد: ادبيات ما جنبه وحدت دارد و زيربناي آن فضيلت اخلاق است. پشتوانه ادبيات ايران از نام، ياد و ايمان به خدا سرچشمه مي گيرد. كلام شاعر در ادبيات بسيار مهم است و ما ايرانيان بسيار تحت تاثير  اين حوزه هستيم و امروز رسالت ما اين  است كه  چراغ ادبيات و ادب كهن را روشن نگه داريم و به نسل هاي بعدي منتقل كنيم.

وي عنوان كرد: اولين رسالت ادبيات اين است كه ما را با معارف اسلامي آشنا مي كند و ايمان به مبدا و معاد و بازگشت به خدا را در ما زنده نگه مي دارد. تجلي این امر در نوشته هاي مولوي ديده مي شود. ادبيات كهن ايراني سرچشمه قرآن، فضيلت، اخلاق، درس زندگي، ايثار و از خودگذشتگي است.

نويدي مهر يكي ديگر از كارشناسان حاضر در اين نشست عنوان كرد: پيشينه بازنويسي متون كهن به سال 1330 باز مي گردد و اين بازنويسي ما را به ياد كساني مانند مهدي آذريزدي و شمس الملوك مصاحف يا احسان يار شاطر مي اندازد.

يوسفي يكي ديگر از كارشناسان حاضر در اين نشست گفت: در حوزه بازنويسي متون كهن بايد به اين نكته توجه كرد كه آن متون به تاريخ از چه منظري مي نگرند. ايران جزء پنج كشور متمدن جهان به حساب مي آيد و اين تمدن ره آورد فرهنگي است كه در متون كهن ما تجلي پيدا كرده است.

اين فعال عرصه بازنويسي متون كهن در حوزه كودك و نوجوان گفت: پديده فرهنگ و ادبيات كهن در بازتوليد توانسته است خود را به روز كند. و تجربه بازنويسي شاهنامه كه تا كنون به 41 جلد رسيده است، نشان مي دهد برگشت به كهن الگوها مبناي بازنگري، بازنويسي و ساده نويسي است و انسان ها به طور طبيعي به كهن الگوهاي خود وابستگي دارند.

يوسفي با اشاره به اين كه تا كنون بالغ بر 600 بازنويسي از شاهنامه براي همه گروه هاي سني صورت گرفته است، عنوان كرد: متون كهن در سير تاريخ ادبيات به چند شكل بروز  پيدا كرده اند كه شامل ساده نويسي، بازنويسي، بازنگري و باز آفريني است.

وي با بيان اين كه در ساده نويسي ساختار داستان حفظ مي شود و فقط روايت ساده مي شود، عنوان كرد: در اين روش دخل و تصرف وجود ندارد. در بازنويسي نويسنده در صحنه سازي، فضا سازي و شخصيت پردازي تفاوت ايجاد مي كند اما ساختار اصلي تغيير نمي كند. در بازنگري درون مايه داستان تغيير مي كند و در باز آفريني نويسنده ساختار داستان را رها مي كند و از آن الهام مي گيرد.