بازگشت
مهمترین سفرنامه‌ها مربوط به دوره قاجار است
1392/02/19-08:30
نشست «بررسی سیر سفرنامه نویسی در ایران» امروز 19 اردیبهشت ماه با حضور جمعی از صاحبنظران، در غرفه دیدارنمایشگاه کتاب برگزار شد .
به گزارش ستادخبری بیست و ششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، سیدعلی آل‌داوود، پژوهشگر و نویسنه، در این نشست گفت: سفرنامه‌نویسی سابقه دیرینه‌ای دارد. تا اوایل قرن 13 ه.ق تعداد زیادی سفرنامه نوشته شد که مهمترین آنها سفرنامه ناصرخسرو است و بعد از این سفرنامه چندان اثر ارزنده نداشتیم.
وی گفت: بعد از دوران صفویه اروپاییان سفرنامه نویسی را به ایرانی‌ها آموختند. از این دوران بود که ارتباط مغرب زمین با ایران و ارتباط ایرانی‌ها با جهان و دنیای غرب بیشتر شد.
آل داوودافزود: از سفرنامه‌های قابل ذکر دیگر، سفرنامه‌هایی است که در سفر به عتبات عالیات و مکه در دوران قاجار نوشته می‌شد.
عبدالله نصر ،مدرس دانشگاه و نویسنده نیز در این نشست به سفرنامه‌های دوران قاجار اشاره کرد و گفت: سفرنامه‌های دوران قاجار اهمیت زیادی دارد و مواجه ما با غرب را نشان می‌داد. از این نظر بحث‌های فکری آن زمان را می‌توان در قالب این سفرنامه‌ها کشف کرد و تصویری که ارایه می‌شود از اهمیت زیادی برخوردار است.
در این جلسه، جمشید کیانفر نیز ضمن دسته‌بندی سفرنامه‌ها گفت: سفرنامه‌های نخستین عمدتا به سده چهارم و پنجم باز می‌گردد و اگر از ناصرخسرو شروع کنیم به ابن بطوطه خواهیم رسید.
وی افزود: مساله مهم تنها سفرنامه نویسی نیست بلکه محتوای سفرنامه‌ها نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.
کیانفر اضافه کرد: برای نخستین بار شیوه اداری کشورمان را از این سفرنامه‌ها می‌توان به دست آورد.
بیست‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران تا 21 اردیبهشت ماه در مصلای امام‌خمینی (ره) برپاست.
