کیومرث امیری، عضو بنیاد ایرانشناسی و استاد دانشگاه تهران گفت: نگاه ایرانی به مبحث ایرانشناسی به منظور هویت‌یابی و نگاه غیر ایرانیان با هدف توریستی است.

به گزارش ستاد خبری بیست و هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نشست «ایرانشناسی در جهان معاصر» با سخنرانی اعضای بنیاد ایرانشناسی و استادان دانشگاه تهران، طهمورث ساجدی، زهره زرشناس و کیومرث امیری عصر امروز چهارشنبه 23 اردیبهشت ماه در سرای اهل قلم برگزار شد.

ساجدی درباره گذشته ایرانشناسی گفت: خاورشناسی از دیرباز مورد توجه محققان بوده و نتایج آن در زبانشناسی ملت‌های گوناگون دیده می‌شود. شرق شناسی و غرب شناسی به نوعی می‌توانند با هم در تعامل باشند و ریشه این تعامل به قرن 14 و 15 میلادی باز می‌گرد. در آن زمان غرب دچار تحولات سیاسی و اجتماعی شد و رابطه‌اش با شرق تغییر یافت.

زرشناس در ادامه این نشست به وضعیت کنونی ایرانشناسی در جهان اشاره کرد و اظهار کرد: ایرانشناسی بخشی از خاورشناسی است؛ اما با این همه ایرانشناسی قبل از هندشناسی، آشورشناسی و اسلام‌شناسی در اروپا رواج یافته است.

وی ادامه داد: خاورشناسی با گسترش روابط اقتصادی شرق و غرب آغاز شد و از آن جایی که ایرانشناسی بخشی خاورشناسی است می‌توان به آن هم تعمیم داد. تجارت و دین را می‌توان پدر و مادرخوانده مطالعات خاورشناسی نامید. ایرانشناسی چه در دوره انحصار خاورمیانه و چه امروزه با سیاست ارتباط داشته وهنگامی که از سیاست ایرا‌شناسی بحث می‌شود، محققان و دانشوران به این نکته تاکید می‌کنند که از انصاف علمی و داوری چند جانبه نباید دور شد.

امیری درباره آینده ایرانشناسی اظهار کرد: اساسا آینده پژوهی، پیش‌بینی آینده است. یک وجه ایرانشناسی از جریان فکری ریشه می‌گیرد و بخش دیگری از آن به بخش سیاسی، اجتماعی و فرهنگی توجه دارد. ایرانشناسی یک رشته علمی و مبتنی بر روش و نظریه است. البته باید توجه داشت که ایرانشناسی از نگاه یک ایرانی و یک غیر ایرانی متفاوت است. در نگاه ایرانی، ایرانشناسی به معنای هویت‌یابی است اما در نگاه یک خارجی به معنای دیدنی است.

وی افزود: در حال حاضر دوهزار و 500 استاد خارجی در زمینه ایرانشناسی به فعالیت می‌پردازند.

بیست و هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «خواندن، گفت‌وگو با جهان» از 16 تا 26 اردیبهشت ماه در مصلی امام خمینی(ره) برپاست.